Waterrel tussen Vlaamse en federale regering
De Vlaamse en de federale regering botsen over de belastingen die drinkwaterbedrijven moeten betalen. De nieuwe federale belastingen maken water in Vlaanderen mogelijk duurder.
Vlaams minister van Omgeving Joke Schauvliege (CD&V) voelt zich koud gepakt door de federale regering. Die besliste een gepland fiscaal uitzonderingsregime voor drink-waterintercommunales te elfder ure af te voeren. ‘We betreuren dat dit op het federale niveau beslist is zonder enig overleg met de gewesten’, klinkt het op het kabinet-Schauvliege.
Bron: De Tijd
Het geschil gaat over de fiscale behandeling van intercommunales. De regering-Michel besliste eind vorig jaar dat die voortaan ook een vennootschapsbelasting van 34 procent op de winst moeten betalen. Na overleg met de drinkwatersector en de gewesten beloofde de federale regering een amendement waarbij drinkwaterbedrijven toch vrij- gesteld werden van deze belasting.
Die federale belofte werd echter ingeslikt.
Het amendement op de programmawet dat gisteren in de Kamercommissie Financiën werd besproken, bevat een uitzondering voor ziekenhuizen, maar niet voor waterbedrijven. Dat ontlokte de oppositie de kritiek dat intercommunales die water, maar ook elektriciteit en aardgas, verdelen hun tarieven zullen optrekken om de vennootschapsbelasting te compenseren.
Of de waterfactuur effectief duurder wordt door deze maatregel is niet duidelijk. De drinkwaterintercommunales die De Tijd contacteerde, wilden geen commentaar geven. ‘We kunnen nog niet meteen zeggen wat de gevolgen zijn voor waterbedrijven. We zullen dit samen individueel bekijken’, luidt het op het kabinet-Schauvliege.
Woordvoerder Jan Pauwels zegt wel dat de structuur van de nieuwe watertarieven die minister Schauvliege volgend jaar wil invoeren niet verandert.
Dat water en andere diensten duurder worden, ontkent Open VLD-Kamerlid Luk Van Biesen. ‘Het is niet juist dat de vennootschaps-belasting leidt tot hogere tarieven. De tarieven kunnen zakken. En bij heel wat intercommunales zitten nog gigantische reserves. Dat zijn winsten van het verleden die werden opgepot en niet terugvloeiden naar de verbruiker. Ze moeten die reserves voor een stuk afbouwen.’
DAVID ADRIAEN ■