BLOG: Beursgang Belfius onder ARCOnditioning

De uitspraak van het Europees Hof over de weigering tot erkenning van het ARCO-coöperatief aandeel tot een gelijkwaardige en dus gewaarborgde spaarinleg, plaatst de politieke wereld voor haar verantwoordelijkheid. De regering Leterme, geruggensteund door een kamerbrede meerderheid, heeft destijds, ter gelegenheid van de financiële interventie bij de bankencrisis, het ARCO-coöperatief aandeel immers tot 100.000 euro gewaarborgd alsof het een gewoon spaarboekje betrof.

Eerlijkheidshalve moeten we er aan toevoegen dat bij de communicatie van de overname noch de eerste minister noch de regering ook maar enig gewag maakte van deze kleine lettertjes van het contract. Maar laat ons hen dat vergeven.
Stemmingen en akkoorden hebben hun waarden en moeten gehonoreerd worden, dus ook hier. Het Parlement heeft zich sterk gemaakt een terugbetaling te doen en dus moeten wij dit uitwerken. Ikzelf stemde met gerust geweten de financiële interventie en dus wil ik nu een oplossing op zo kort mogelijke termijn.
Bij de jaarwisseling kreeg ik een brief van een burger die niet goed begrijpt waarom hij een vergoeding zou krijgen. Hij legde uit hoe hij eenvoudigweg een ARCO-coöperatief aandeel had verworven. Het was zijn bankdirecteur die hem had voorgesteld dat hij een goedkopere aflossing van zijn lening kon bekomen indien hij eigenaar werd van een aandeel. Uiteindelijk leende hij iets meer maar hierdoor kreeg hij een lagere rentevoet . Hij werd aandeelhouder en moest daardoor maandelijks minder aflossen op zijn lening. Daarom ziet hij niet in waarom hij nu een vergoeding zou moeten krijgen: eigenlijk had hij die reeds gekregen door de lagere leningslast.
Deze getuigenis onderlijnt de complexiteit en de moeilijkheid tot het omschrijven van wat de regering Leterme nu juist beslist heeft, wie recht heeft op een vergoeding en naar welke grootorde van vergoeding er moet gezocht worden.
Algemeen gaat men er van uit dat de totaliteit van de waarde van de ARCO-coöperatieve aandelen ongeveer 1,5 miljard bedraagt en dat een redelijk compromis ligt in een vergoeding van 40%, zijnde 600 miljoen. Hier kijkt men in de eerste plaats naar Beweging.net, de Belgische Staat (lees belastingbetaler) en rechtstreeks of onrechtstreeks naar Belfius als erfgenaam.
Een oplossing die én juridisch steek houdt én die het akkoord kan krijgen van Europa, mag echter niet op zich laten wachten. Tot op heden werd de ‘Task Force’ van de Regering alleen nog maar geïnstalleerd. Een eerste echte vergadering is gepland eind januari. Anderzijds, is dit alleen maar de taak van de regering? Is het niet logisch deze Werkgroep uit te breiden met enkele leden namens het federale Parlement. Is het niet de hoogste tijd dat de Kamer inzicht kan krijgen in de vereffening van ARCO zelf ?
Onlosmakelijk verbonden hiermee is de mogelijke privatisering van Belfius via een beursgang, een denkpiste waarvan ik absoluut voorstander ben. Voor mij mag de Belgische Staat haar aandeel van 100% geleidelijk afslanken naar 0% maar met heel veel kleine overnemers en met Belgische verankering. Goed voor de begroting en een mogelijke oplossing voor ARCO.
Mij lijkt de volgende ARCO-oplossing op korte termijn bespreekbaar:
1. In gemeenschappelijk overleg wordt het vergoedingspercentage vastgelegd door het federaal Parlement. Ik pleit hier resoluut voor 50% van de waarde, waardoor het kostenplaatje 750 miljoen euro bedraagt.
2. De Kamer krijgt inzicht in de vereffening van ARCO, gedeeltelijk aangezuiverd met gelden van Beweging.net (en waarom niet met een deeltje van de in het buitenland geparkeerde stakingsgelden?). Hier zou een rechtstreekse uitbetaling aan de eigenaars dienen te gebeuren van circa 250 miljoen euro.
3. Belfius keert haar winst jaarlijks volledig uit. Het dividend vloeit in de Belgische Staatskas.
4. Belfius ondergaat een kapitaalsverhoging van 500 miljoen euro, onderschreven door de Belgische Staat (= hoger ontvangen dividend) met voldoende aandelen zonder nominale waarde. Het eigen vermogen van de bank blijft hierdoor ongeschonden en dit is belangrijk voor de Basel normering.
5. De nieuwe aandelen ter waarde van 500 miljoen euro worden via een doorluik de eigendom van de gewezen ARCO-coöperanten.
6. Belfius gaat naar de Brusselse beurs en de Belgische Staat verkoopt haar aandeel geleidelijk tot ze eind 2018 nog 51 % in handen heeft. Hierdoor kan de Belgische Staat dan minstens voor 3 miljard aan schuldafbouw doen.
Door deze ietwat speciale constructie worden de ARCO-coöperanten voor 50% vergoed, waarvan een deel in cash en een deel met aandelen Belfius die op de beurs verhandelbaar worden. De Belgische Staat heeft een oplossing die de belastingbetaler niet treft en daarenboven de immense staatsschuld een beetje doet verminderen.
Task Force, start to act!
Luk Van Biesen
Open Vld Kamerlid