1.468 pagina’s lezen tegen volgende week
Het Zomerakkoord dateert intussen van vijf maanden geleden, maar pas donderdag kregen de parlementsleden de definitieve teksten in handen. 1.468 pagina’s die nog voor eind dit jaar goedgekeurd moeten worden. ‘Als iemand zegt dat hij alles heeft gelezen: geloof hem niet.’
Bron: De Morgen
“Hoe je eraan begint? Door eens goed te vloeken.” Samen met de rest van het parlement kreeg Groen-fractieleider Kristof Calvo donderdagavond rond half zes de langverwachte definitieve teksten over het Zomerakkoord in handen. Een eerste bundel van 725 pagina’s met daarin de adviezen van de Raad van State en de definitieve artikels zoals ze ter stemming zullen komen voor te liggen. In de tweede bundel van 743 pagina’s worden de nieuwe teksten nog eens woord voor woord naast de oude gelegd.
De deadline om alles door te nemen, is strak. De effectentaks, waarvan de teksten eerder deze week al uitgedeeld werden, werd gisteren besproken. Dinsdagochtend om tien uur starten de besprekingen van de hervorming van de vennootschapsbelasting en het relanceplan in de commissie Financiën, terwijl de commissie Sociale Zaken zich buigt over de 500 euro die maandelijks onbelast bijverdiend mag worden.
Bedoeling is dat er dezelfde dag gestemd wordt in commissie, zodat er woensdag of donderdag ook in de laatste plenaire voor het reces op de knoppen geduwd kan worden. Zitten al die 150 parlementairen dan nu verscholen in een war room, met liters koffie en dozen pizza binnen handbereik? Verre van. Zeker niet bij de meerderheid. “De meeste dingen zijn al honderd keer doorgepraat de afgelopen maanden, veel valt er niet meer te blokken”, zegt Luk Van Biesen (Open Vld) laconiek. Ook zonder de bundels weer open te slaan is hij klaar om het gesprek aan te gaan.
Fysiek onmogelijk
Bij de oppositie ligt dat anders, maar ook daar zijn het enkel de betrokken commissieleden en hun medewerkers die het werk doen. De rest van de fractie stemt later op hun aangeven. “We hebben het werk verdeeld. Eerst een quick scan, dan bepalen we welke onderdelen we nader bestuderen”, legt Calvo uit. “Dus nee, ik ga niet alle 1.468 pagina’s lezen. Als iemand zegt dat hij dat wel gedaan heeft: geloof hem niet.”
Je kiest focuspunten uit op basis van wat bekend is, geeft Inti Ghysels aan. Als parlementair medewerker voor sp.a komt een belangrijk deel van het werk dit weekend op zijn schouders terecht. Hoewel hij er veel uren aan zal spenderen de komende dagen, is het volgens hem fysiek onmogelijk om iedere zin te lezen en te verwerken. “Als ik lees in de adviezen
dat zelfs de Raad van State zegt dat het onbegonnen werk is alles door te nemen in 30 dagen, hoe moeten wij dat dan in minder dan een week doen?”
Dat stoort Eric Van Rompuy (CD&V), lid van de meerderheid nochtans en voorzitter van de commissie Financiën ook mateloos. Sinds 1981 is hij al parlementair en in de jaren 80 en 90 ging het er anders aan toe, herinnert hij zich. “Toen gingen er meerdere weken over voordat een wetsontwerp gestemd werd. De minister kwam toelichten in commissie, we bespraken dat uitvoerig, er konden amendementen ingediend worden. Tegenwoordig moet het allemaal snel gaan.”
Dat betreurt Calvo ook: “Dat is bijzonder jammer, omdat het interessante debatten zouden zijn.” En hoewel ze nu opgejaagd wordt, is het de oppositie die het Zomerakkoord nu in handen heeft, weet Van Rompuy. “Om met die nieuwe wetten in regel te zijn voor het nieuwe fiscale jaar, moet alles gestemd zijn voor 1 januari. Maar stel dat de oppositie dinsdag in de commissies een tweede lezing vraagt en vervolgens amendementen indient en advies vraagt aan de Raad van State, dan is dat volstrekt onhaalbaar.”
Of hij het in de oppositie zeker zo zou aanpakken? Van Rompuy lacht veelbetekenend. “Uiteraard. De regering had hier veel vroeger mee moeten afkomen.”
ANN VAN DEN BROEK ■